Door de geschiedenis heen van het mensdom was de heks een fenomeen: uitstraling van het kwade, draagster of drager van zwarte magie. Dit alles ging samen met een zwarte kat op de schoot en met een bezem, vliegend door de lucht. Misschien gebruikte ze deze wel als ontsnappingsmiddel van al het kwade dat ze zou willen berokkenen of berokkend heeft.
Maar: de witte heksen konden deze boosheid heel dikwijls bedwingen door hun goede doelen. Zij straalden van schoonheid en strooiden goede gedachten uit. Zij vochten of vechten tegen het kwade in een stralend wit licht. Was de boosheid overwonnen, dan gingen ze feesten. Zij maakten zelf drankjes met mooi aroma en met juist genoeg alcohol om er plezier aan te beleven. Zij zongen en dansten met Serafijnen op de overwinning en dronken zich toch wel eens over de schreef ! De boze heks, bijtend van woede op nog één tand, zat dik in de shit recht voor zich uit te staren met grote, zwarte,valse en jaloerse ogen! of zit!