Gekocht bij drankenhandel Verhelst te Dendermonde op 21-04-2017. En geproefd op 12-2-2017. Leffe Royal Ella is een helder-blond biertje dat bij het uitschenken een normale hoeveelheid gebroken wit schuim produceert in een romig-moussige vorm, het blijft echter slecht aan de glaswand kleven. Men kan een middelmatige CO2 pareling opmerken met belletjes van een middelmatige grootte. Na een tijdje is het schuim wel ingezakt tot er bijna niets meer van overblijft. Het aroma van Leffe Royal Ella is fruitig met perzik en wat kruidig. De smaak is honing-zoetig gevolgd door een kleine cichoreibitterheid, verder wat licht gebrande mout, wat perzik en een kruidige toets. In de mond geeft Leffe Royal Ella een medium boddy gevoel met een olieachtige textuur en een normale CO2 prikkeling. Leffe Royal Ella heeft een moeilijk totaalgevoel, complex in de zin dat je er geen kop of staart aan krijgt, cichorei-bitter of bitterheid door dryhopping? De nasmaak vloeit lang uit en is lichtjes droog, de cichoreibitterheid blijft zeer lang hangen in een soort van zoete plakkerigheid, ook de honing, het gekruide en de gebrande mout zijn nog present. De cichorei en het licht gebrande doen geen goed aan de smaak, dit is volgens mij een minder geslaagde Leffe Royal-variant. De Ella hop zou bij dryhopping eerder een sterke tropische vruchten en grapefruitsmaak moeten geven maar dat vind ik hier helemaal niet terug.
aangemaakt: 04/12/2017 18:13 (aangepast op 04/12/2017 18:23)
Gekocht in de delhaize te St-Gillis-Dendermonde op 29/01/2017. En geproefd op 10-12-2017. AL01 Return of the white widow is een blond en troebel biertje dat veel wit schuim produceert bij het uitgieten. Het vormt een romige-moussige massa met enkele grove bellen erin, die je achter het glas ziet groeien. Ook hoor je deze schuimbelletjes zo ontploffen in uw glas. Na een tijdje is het schuim dan ook helemaal neergeslagen. Kwa pareling is het ook niet je dat, slechts een middelmatige CO2 verzadiging opgemerkt met fijne belletjes. Het aroma van AL01 Return of the white widow heeft een licht zurig toetsje, wat zoetigheid, wat citrus en limoen en wat koriander. De smaak is voornamelijk fris zoetig, met wat citrus en nog wat koriander. In de mond geeft AL01 Return of the white widow slechts een medium body en is hij wat bitterdroog met toch een volmondige textuur. Het koolzuur prikkelt wel sterk in de mond. Als je dit laatste buiten beschouwing laat kan je het toch nog een harmonieus of zacht witteke noemen. De nasmaak vloeit wat uit, is wat bitterig, zoetig en heeft een licht droogje in zich, verder kan je ook de citrus en de koriander nog tegenkomen. Door de sterke koolzuur-prikkeling ervaar je ook nog een licht alcoholisch jenever-toetsje. Een zacht witteke dat je toch heel fris moet nuttigen. Niet zoals ik – ik laat het bier altijd een halfuur uit de frigo staan om wat te laten opwarmen en aldus alle smaken goed te kunnen ervaren.
aangemaakt: 13/12/2017 19:19 (aangepast op 13/12/2017 19:23)
Gekocht op het bierfestival te Wenduine op 17-06-2017. En geproefd op 16-12-2017. Vlissegems blondje is een goud tot amberkleurig en helder biertje dat bij het uitschenken veel schuim geeft in een gebroken witte kleur en een rotsachtige tot slagroom structuur. Het blijft sterk aan de glaswand kleven en er is ook veel CO2 verzadiging te zien met belletjes van een middelmatige grootte. Na een tijdje is dit alles wel ingezakt tot een gelijkmatig fijn laagje. Het aroma van Vlissegems blondje is fruitig zoet, ook wat karamel, zeer licht banaan, citrus en wat karamel-mout is te onderscheiden. De smaak gaat helemaal de bittere kant uit, met ook nog wat karamel en banaan. In de mond geeft Vlissegems blondje een volle body, is hij wat bitterdroog, wat prikkelend, allemaal met een volmondige textuur, een harmonieus biertje. De nasmaak vloeit lang uit en is bij de aanzet wat zoet, daarna overgaand in een hoppige bitterheid en een licht plakkerige zoetigheid met zelfs wat biscuit-mout en uitmondend in een licht droog gevoel. Een perfekt doordrinkbiertje, wel met een niet al te uitgesproken smaak maar met een licht alcoholgehalte.
Gekocht op zondag 5-2-2017 aan de stand van Brasserie C tijdens het 10é Bruggse bierfestival. En geproefd op 16-12-2017. Torpah 30 is een helder goud-blond biertje dat bij het uitgieten een normale hoeveelheid wit schuim produceert met een romig-moussige structuur. Er is veel CO2 verzadiging te zien met fijne belletjes. Het schuim zakt na een tijdje in elkaar tot een fijne gelijkmatige laag. Het aroma van Torpah 30 is zeer fruitig, met banaan, mandarijn, passievrucht en wat nectarin ook wat honing-zoet en hopbitterheid is te bemerken. De smaak van Torpah 30 is eerst zoetig en dan komt het hop-bittere opzetten. In de mond is Torpah 30 wat waterig en wat bitterdroog met toch een volmondige textuur en tamelijk prikkelend, over het algemeen toch een harmonieus tot een bijwijlen samentrekkend totaalgevoel hier. De nasmaak vloeit uit is bitter, deze bitterheid wordt steeds maar sterker en gaat op den duur naar het wrange af. Verder kan je nog een licht droogje bemerken in de nasmaak. In het begin is het een leuk biertje door al die fruitigheid maar op den duur komt er een bijna wrange bitterheid opzetten, spijtig.
Gekocht op zondag 5-2-2017 aan de stand van Brasserie C tijdens het 10é Brugse bierfestival. En geproefd op 23-12-2017. Torpah 60 is een blond en wazig biertje dat bij het uitschenken veel wit schuim produceert in een dik-wollige structuur. Het blijft sterk aan de glaswand kleven en je ziet slechts weinig CO2 verzadiging met allemaal fijne belletjes. Na een tijdje is het schuim ingezakt tot een dikke (ongeveer 3 à 5 mm) gelijkmatige laag. Het aroma van Torpah 60 vertoont een kleine toets van honing en karamel, is wat hopbitter met verder ook nog citrus en biscuitmout. De smaak is vooral hopbitter met ook citrus en de biscuitmout. In de mond geeft Torpah 60 slechts een medium body gevoel, met een olieachtige textuur en een prikkelend koolzuurgasgevoel. Toch een harmonieus biertje. De nasmaak vloeit lang uit en is natuurlijk bitter met ook nog een licht droogje. Ook de citrus en de biscuitmout begeleiden hier de nasmaak. Een verassend lekker biertje voor een bitterheid van 64 IBU, normaal gezien hou ik niet van zoveel bitterheid, maar het sterkere bittere gevoel gaat tamelijk snel over in een lange aangename (lees: lagere) en beter te verteren bitterheid.
Gekocht op het bierfestival te Wenduine op 17-06-2017. En geproefd op 29-12-2017. Spioenkopje is een roodkleurig biertje dat er wat wazig uitziet en bij het uitschenken veel lichtroze schuim maakt in een romig-moussige structuur, het blijft ook sterk aan het glas kleven. Veel CO2 pareling te zien met belletjes van een middelmatige grootte. Het schuim blijft redelijk stabiel maar na een tijdje is het toch verworden tot een dik gelijkmatig laagje. Het aroma van Spioenkopje is fruitig zoet met kandij en stroop en ook fruitig met citrus en gekonfijte kersen na een tijdje ontdek je er zelfs een lichte melkzure toets in. De smaak is volledig zoet en fruitig met banaan en gekonfijte kersen. In de mond geeft Spioenkopje een volle body met een olieachtige textuur en hij is ook licht prikkelend. Als je van zoet houd is dit een harmonieus biertje. De nasmaak vloeit wat uit en is vooral zoet, ook nog wat banaan en de gekonfijte kersen zijn er nog bij en er duikt hier voor het eerst een lichte hopbittere toets op. Dit biertje ruikt en smaakt naar de zogenaamde "Poepegatjes", is heel zoet en fris dat zal wel een leuk drankje zijn bij een warme zomeravond.
Gekocht op zondag 5-2-2017 aan de stand van Brasserie C tijdens het 10é Bruggse bierfestival. En geproefd op 29-12-2017. Torpah 90 is een mistig blond biertje dat veel wit schuim geeft bij het uitgieten in een structuur met allemaal grove bellen die je kan horen uiteenspatten, het blijft sterk aan het glas kleven. Er is een middelmatige pareling met belletjes van een gemiddelde grootte. Na een tijdje blijft er nog steeds een gelijkmatig laagje schuim van bijna 5 mm dikte over. Het aroma van Torpah 90 is vooral fruitig met ananas, citroen, citrus, mango en pompelmoes. De smaak is vooral bitter met ook nog de citrus en de citroen en de pompelmoes erbij. In de mond geeft Torpah 90 net geen volle body is hij ook wat bitterdroog met een nogal stoffige textuur en redelijk prikkelend toch. Een harmonieus biertje, de bitterheid is fel maar juist niet te fel. De nasmaak vloeit lang uit maar net zoals bij de Torpah 60 neemt de sterkte van het hop-bittere snel af, ook is hij wat bitterdroog. De pompelmoes blijft hier ook nog even natrappelen. Het leek me dat de geproefde bitterheid hier wat minder was dan bij de Torpah 60, toch raar. Goed voor 1 keer, buiten het aroma is het al bitter wat de klok slaat.
Gekregen van de zoon van mijn zus op 29-07-2017. En geproefd op 30-12-2017. Rochefort 6 is een wat wazig donker-amberkleurig biertje dat bij het uitschenken een normale hoeveelheid gebroken wit schuim produceert in de vorm van een gelijkmatige laag. Het blijft sterk aan het glas hangen en er is veel CO2 pareling te merken met veel fijne belletjes. Na een tijdje is het schuim ingezakt tot een heel fijn laagje. Het aroma van Rochefort 6 is zoetig met honing, karamel en zelfs nougat, fruitig met peer, rozijn en gedroogde vijg, er is ook een hint van licht gebrande mout. De smaak is zoet met nog wat karamel, rozijnen en vijgen en ook nog wat licht gebrande mout. In de mond geeft Rochefort 6 een vol boddy gevoel met een olieachtige textuur en een normale CO2 prikkeling, een harmonieus biertje. De nasmaak vloeit lang uit, is zeer licht plakkerig, bitterig, zoetig en lichtjes droog, er komt ook een kleine calvados alcohol toest op de proppen. Het biertje mag er zijn maar is niet wereldschokkend.
Gekregen van de zoon van mijn zus op 29-07-2017. En geproefd op 6-1-2018. Martins Pale ale is een helder en amberkleurig biertje dat bij het uitschenken veel gebroken wit schuim produceert in een gelijkmatige structuur. Het blijft op een normale wijze aan het glas kleven. Er is weinig CO2 activiteit met fijne belletjes. Na een tijdje is het schuim ingezakt tot een fijn laagje van ongeveer 1 mm dikte. Het aroma van Martins Pale ale is fruitig met banaan, waarschijnlijk van de gist en toch ook citrus. De smaak is bitter, hopbitter en karamel-zoet. Ook nog een hintje van karamel-mout zit erbij. In de mond toont Martins Pale ale een volle boddy, is hij wat bitterdroog met een volmondige textuur en een normale koolzuurgas prikkeling. Een degelijk harmonieus biertje. De nasmaak vloeit uit is bitterig en wat droog in de mond met nog een stroperig zoetje erbij. Zeer lekkere doordrinker zonder meer.
Gekregen van de zoon van mijn zus op 29-07-2017. En geproefd op 6-1-2018. Rochefort 8 is een donkerrood-bruin en wazig biertje dat bij het uitschenken veel gebroken wit schuim produceert in een dik-wollige vorm. Het is normaal wandklevend en slaat redelijk vlug neer tot een fijn laagje van bijna 5 mm. Met veel moeite kan je de middelmatige CO2 pareling zien met belletjes van een eveneens middelmatige grootte. Het aroma van Rochefort 8 is fruitig zoet, fruitig met wat banaan, citrus, rozijnen en vijgen. Ook chocolade en gebrande mout, een houtige toets en wat alcohol kan je merken. De smaak is zoetig, met nog altijd de rozijnen ,een gebrande en kofiemout toets en nog steeds een alcohol hintje. In de mond geeft Rochefort 8 een volle body gevoel met een olie-achtige textuur en een normale CO2 prikkeling. Kortom een verwarmend biertje. De nasmaak vloeit uit is zoetig, lichtjes droog en op het einde wat bitterig. Verder nog wat alcohol toetsen zoals krieken op jenever die toch lang blijven hangen. Zeer lekker degustatiebiertje.